Geen deregulering voor nieuwe gen-technieken!
Zot zijn van bijen mag er nooit toe leiden dat je de gepaste aandacht voor de bijen-omgeving verliest. Omgeving die we, als mens, met al wat leeft delen. Dat landbouw daarbij centraal staat kan niet verbazen. Vanuit dat inzicht engageert de Werkgroep Natuurlijk Imkeren zich op evidente wijze voor Voedsel Anders. Samen met de andere organisaties die onder deze koepel huizen verzetten w ons heftig tegen een mogelijke deregulering voor nieuwe gen-technieken. Wat dit ogenschijnlijk moeilijke begrip betekent kan je hieronder lezen. En vooral ook waarom we vinden dat heftig verzet hier op zijn plaats is.
Mogen we vooreerst uw geheugen even opfrissen?
De Europese Green Deal is, wat het toekomstig landbouwbeleid betreft, alvast hierover duidelijk: Tegen 2030 een halvering van het gebruik van chemische, schadelijke pesticiden, een vijfde minder gebruik van kunstmest en een vierde van de landbouwgrond beschikbaar voor de teelt van biologische gewassen. Klare en hoopgevende taal en een steun voor de biologische en agro-ecologische boeren. Een teken ook dat de maatschappelijke kost en de gezondheid van de burger meer aandacht krijgen dan in het verleden.
Wat met Crispr en vergelijkbare technieken?
Het mag niet verbazen dat de agro-industrie zich niet herkent in dit stuk Green Deal en dus met man en macht blijft inzetten op ontwikkelingen en technieken die vooral inzetten op het verbeteren van de klassieke landbouwaanpak maar die niet focussen op fundamentele oplossingen aan de bron. Winstmaximalisatie staat nog te vaak voorop, het maatschappelijke – ecologische en sociale – belang komt pas erna.
Eén van deze technieken is de Cripsr-techniek, een “nieuwe genbewerkingstechniek”. Dé vraag die zich dan stelt is: gaan we voor een visie waarbij agro-ecologie centraal staat en alle kansen tot ontplooiing krijgt of zoeken we onze heil bij een industrieel, intensief landbouwmodel waarbij technieken om het gen te bewerken een centrale rol spelen? In een agro-ecologische landbouw wordt oa ingezet op een gezonde en veerkrachtige bodem, biodiverse teelten en wordt de kennis van de boer op het voorplan geplaatst. Gentechnieken zijn volkomen overbodig om onze bevolking te voeden op een agro-ecologische wijze.
In Vlaanderen is het standpunt van het Vlaams Instituut voor Biotechnologie (VIB) alvast zeer duidelijk: zij willen vermijden dat alle technieken die het gen veranderen (genome edited organisms) onder de GGO-wetgeving vallen.
Er worden op dit ogenblik een aantal technieken ontwikkeld die op ‘preciese’ plekken ingrijpen in het gen. Zoals de Crispr techniek. Technologie die één of een paar letters in het DNA verandert. Het klinkt mooi. Jammer genoeg zegt de precisie van de ingreep niets over de gevolgen ervan. De wetenschappers die daarachter staan willen ons doen geloven dat dit geheel vergelijkbaar is met de resultaten van traditionele plantenveredeling. Maar dat is het niet.
Wat is het acute probleem?
In Europa doet de agro-industrie, gesteund door een deel van de wetenschap, er alles aan om een deregulering te bekomen. Hierdoor zouden deze nieuwe gentechnieken niet langer onder de huidige EU-GGO wetgeving vallen.
In 2018 besliste het Europees Hof immers dat deze nieuwe technieken wel degelijk onder de GGO wetgeving vallen. Tot groot ongenoegen bij de voorstanders omdat hierdoor Crispr technieken niet kunnen ingezet worden in de landbouw.
Eind April brengt de Europese Commissie een nieuwe studie uit en de vrees is groot dat hierin de deur wordt opengezet voor zo’n deregulering waardoor deze nieuwe GGO-technieken veel gemakkelijker ingang zouden vinden.
Voor zij die nog grondiger willen geïnformeerd zijn: Beluister hier een boeiende podcast met Nina Holland van CEO over de biotech lobby en met de Amerikaans onderzoekster Stacy Malkan over Bill Gates zijn landbouw ontwikkelingsprogramma.
Europa, dus ook België: steun deze deregulering niet!
Meer dan 160 Europese organisaties hebben een brief gericht aan de heer Timmermans, Vice President van de Europese Commissie, waarin ze hun grote bezorgdheid uiten en erop aandringen die deregulering niet toe te passen. Lees die brief hier. In België werd een vergelijkbaar schrijven aan de regionale en federale overheden bezorgd. Ook deze kan je hier lezen.